بررسی عوامل خطر شیوع HBsAg مثبت در مهاجرپذیرترین استان ایران: یک مطالعه مورد – شاهدی همسان شده

زمینه و هدف: هپاتیت B یکی از شایع‌ترین بیماری‌های عفونی و جزء ده علت بالای میرایی مرتبط با این گروه از بیماری‌ها در دنیا می‌باشد، بطوری‌که سالانه پانصد هزار تا یک میلیون و دویست هزار نفر در اثر عوارضی همچون هپاتیت مزمن، سیروز و سرطان سلول‌های کبدی می‌میرند. مطالعه حاضر جهت تعیین عوامل خطرساز شیوع HBsAg مثبت در استان مهاجرپذیر البرز انجام شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مورد- شاهدی همسان شده، 213 نفر از موارد HBsAg مثبت گزارش شده به دانشگاه علوم پزشکی البرز در سال 1392 به عنوان گروه مورد، با 213 نفر فرد سالم (مارکرهای سرولوژی HCV-Ab و HBsAg منفی) از اعضای خانواده مبتلایان به هپاتیت C تحت عنوان گروه شاهد، از نظر خصوصیات دموگرافیک و سابقه مواجهه با رفتارهای پرخطر، مواجهه‌ با عوامل درمان‌زاد، مواجهه‌ با عوامل اجتماعی و نیز تاریخچه بیماری‌های کبدی مقایسه شدند. داده‌ها بوسیله نرم‌افزار SPSS با استفاده از رگرسیون لُجستیک تحلیل شد. یافته‌ها: موارد گزارش شده با میانگین سنی 5/15±6/37 سال، بیشتر مربوط به حاشیه‌نشینان، مهاجران و جنسیت مذکر بود. ملیت، تاهل، سواد پایین، وجود فرد HBsAg مثبت در خانواده، مصرف غیرتزریقی مواد، مصرف الکل، سابقه‌ زندان، مشاغل پرخطر، استفاده مشترک از تیغ، جراحت با وسایل نوک‌ تیز آلوده و زردی در مادر عوامل خطر مستقل شیوع HBsAg مثبت تعیین شدند (نسبت شانس به ترتیب: 27/0، 61/3، 68/1، 04/18، 21/12، 9/2، 52/7، 47/2، 55/5، 48/21، 3/11). بحث و نتیجه‌گیری: وضعیت نامطلوب حاشیه‌نشینان و زندانیان، ورود مهاجران غیرقانونی بویژه افاغنه باعث گسترش رفتارهای پرخطر و تهدیدی بر نظام مراقبت از بیماری‌ها هستند. غربالگری و واکسیناسیون گروه‌های مذکور، ارتقای سطح سلامت حاشیه-نشینان و بالا بردن دانش عمومی ضروری می‌باشد.